poetenladen    poet    web

●  Sächsische AutobiographieEine Serie von
Gerhard Zwerenz

●  Lyrik-KonferenzDieter M. Gräf und
Alessandro De Francesco

●  UmkreisungenJan Kuhlbrodt und
Jürgen Brôcan (Hg.)

●  Stelen – lyrische GedenksteineHerausgegeben
von Hans Thill

●  Americana – Lyrik aus den USAHrsg. von Annette Kühn
& Christian Lux

●  ZeitschriftenleseMichael Braun und
Michael Buselmeier

●  SitemapÜberblick über
alle Seiten

●  Buchladenpoetenladen Bücher
Magazin poet ordern

●  ForumForum

●  poetenladen et ceteraBeitrag in der Presse (wechselnd)

 

Antonis Fostieris
  Luftfracht: griechisch-deutscher Lyriktransfer
  καταχώρηση από: Σπύρος Αραβανής


Antonis Fostieris

Antonis Fostieris wurde 1953 in Athen geboren. Er studier­te Jura in Athen und Geschich­te des Rechts in Paris. Zwi­schen 1971 und 2007 ver­öffent­lichte er neun Gedicht­bän­de. Seine Gedichte wurden in viele euro­päische Sprachen in zahlreiche griechi­schen und inter­nationale Antho­logien auf­ge­nommen. Er erhielt u.a. den Intern­ationalen Kavafis­preis (1993) und den Natio­nalen Poesie Preis (2004). Die Athener Akademie verlieh ihm im Jahr 2010 für sein Gesamtwerk den Poesie­preis der Kostas-und-Eleni-Ourani-Gesell­schaft. Fosteris ist Mitglied der griechi­schen Autorenv­ereinigung.

Ο Αντώνης Φωστιέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953.Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και Ιστορία Δικαίου στο Παρίσι. Έχει εκδώσει τα ποιητικά βιβλία: "Το Μεγάλο Ταξίδι", "Εσωτερικοί χώροι ή Τα είκοσι", "Ποίηση μες στην Ποίηση", "Σκοτεινός Έρωτας", "Ο διάβολος τραγούδησε σωστά" , "Το θα και το να του θανάτου", "Η σκέψη ανήκει στο πένθος", "Πολύτιμη Λήθη" , "Ο ήχος του σφυγμού" , "Ποίηση 1970–2005" (συγκεντρωτική έκδοση όλων των συλλογών, Καστανιώτης). Η ποίησή του έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες και έχει περιληφθεί σε πολλές ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Έχει τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, με το Βραβείο Βρεττάκου του Δήμου Αθηναίων, με το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού Διαβάζω και με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (2004). H Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το 2010, για το σύνολο του έργου του, το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Übersetzung: Jan Kuhlbrodt und Jorgos Kartakis
μτφρ. Jan Kuhlbrodt και Γιώργος Καρτάκης


1.

Hinter unseren Augen


Wir sitzen hinter unseren Augen
Zusammengerollt und stumm
Schauen auf die Welt da draußen
Wie aus Gefängnisgauben.

Hinter unseren Augen
Entwerfen wir geheime Pläne
Zielen und schießen
Wie aus Scharten.

Und wenn es dunkel wird
Wie vor Fenstern
Ziehen wir schnell die Gardinen zu
Und machen im Inneren die Lichter an.

* * *

Πίσω απ΄τα μάτια μας

 

Πίσω απ΄τα μάτια μας

Κουλουριασμένοι κι άφωνοι κοιτάζουμε

Τον κόσμο έξω

Σαν από φεγγίτες φυλακής.

 

Πίσω απ΄τα μάτια μας

Στρώνουμε σχέδια μυστικά

Με τ΄όπλο σημαδεύουμε και πυροβολούμε

Σαν από πολεμίστρες.

 

Κι όταν βραδιάζει

Καθώς σε παραθύρια

Τραβάμε τις κουρτίνες βιαστικά

Κι ανάβουμε στο εσωτερικό τα φώτα.



2.

Reise durch die Nacht

Der Bus dröhnt vorwärts
Mahlt die Sekunden zu luftigem Mehl.

Mein mythisches Monster
Du bist's, wovor ich Angst und Respekt habe
Was die weißen Linien schluckt
Auf dem blindwütigen Asphalt –
Die Nacht ist die sternklare Zeit.

Dieser Boulevard zieht sich in die Länge
Geht als Linie in der Unendlichkeit verloren
Rundum spielen Kugeln und kleinere Planeten –
Die Nacht ist die sternklare Zeit.

Ich rase in rasantem Stillstand der Zukunft zu
In meinem langen Haar Wolken und Sterne
Mich durchdringen Jahrhunderte
Wirbelsturm
Eiskalter Luftzug –
Neben mir gehen schlafend die Passagiere.
Ich rase in rasantem Stillstand der Zukunft zu
In meinem langen Haar Wolken und Sterne
Mich durchdringen Jahrhunderte
Wirbelsturm
Eiskalter Luftzug –
Neben mir gehen schlafend die Passagiere.

* * *

Νυχτερινό ταξίδι

 

Το πούλμαν προχωράει βουίζοντας

Αλέθοντας τα δευτερόλεπτα σ΄αέρινα άλευρα.

 

Τέρας μου μυθικό

Ό, τι φοβάμαι κι ό, τι σέβομαι είσαι εσύ

Που καταπίνεις τις λευκές γραμμές

Στη λυσσασμένη άσφαλτο –

Η νύχτα ενσαρκώνοντας τον έναστρο χρόνο.

 

Ετούτη η λεωφόρος προεκτείνεται

Σε μια γραμμή χαμένη στο αχανές

Γύρω οι σφαίρες κι οι μικροί πλανήτες παίζοντας –

Η νύχτα ενσαρκώνοντας τον έναστρο χρόνο

 

Τρέχω με ιλιγγιώδη ακινησία προς το μέλλον

Στα μακριά μαλλιά μου σύννεφα κι αστέρια

Σίφουνας οι αιώνες μέσα μου περνάνε

Παγωμένο ρεύμα –

Πλάι μου επιβάτες κοιμισμένοι πάνε.



3.

Der Teufel hat kein Geschlecht

Der Teufel hat kein Geschlecht
Er borgt sich das Rot der Ekstase
Füllt mein Bett mit Küssen
Kleidern und Gefühlen einfach hingeworfen
Die Brustwarzen ironisch
Zu den Himmeln gerichtet.
Ich kenne seine Polung noch nicht
Seine gewandten Bewegungen reizen mich aber
Die überzeugende Erneuerung der Leidenschaft.
Jedes Mal wenn er Fleisch
Und Knochen tauscht.
Mit Keuschheit im Auge
Schwört er dass sei das letzte mal.
„Die einzige Sehnsucht des Ich ist das Ich“
Vertraut er mir an
„Tausende Wege führen hinfort und zurück
Nimm dir irgendeinen:
Hierher wirst du kommen
Hier also, sollst du wissen,
Warte ich.“

* * *

Ο σατανάς δεν έχει φύλο

 

Ο σατανάς δεν έχει φύλο

Δανείζεται το κόκκινο της έκστασης

Γεμίζει το κρεβάτι μου φιλιά

Ρούχα κι αισθήματα ριγμένα πρόχειρα

Οι μύτες των μαστών να δείχνουνε

Ειρωνικά

Τα ουράνια.

Δεν ξέρω ακόμα την ωραία του φύση

Όμως με θέλγουν οι εύστροφες κινήσεις της

Η πειστική ανάπλαση του πάθους-

Κάθε φορά που αλλάζει σάρκα

και οστά

Με μάτια από αγνότητα

Ορκίζεται πως θα΄ναι η τελευταία.

«Ο μόνος πόθος του εγώ είναι το εγώ»

Μου εκμυστηρεύεται

«Χιλιάδες δρόμοι φεύγουνε γυρίζουν

Πάρε στην τύχη ένα:

Εδώ θα ΄ρθεις

Εδώ λοιπόν, να ξέρεις,

Περιμένω.»



4.

Auf zarten Schwingen

Der Teufel fliegt auf zarten Schwingen
Ist gehüllt im Flaum der Fledermaus
Verdickt die Luft Und begeht sie.

„Er vollbringt wohl wieder seine kleinen Wunder.“
Wollte ich gerade denken
Er aber hält meine Hand fest
Legt sich auf das Papier und gießt darauf
Sein ganzes schwarzes Sein
Er entleert sein Tintenblut
In vollen Pfützen.

Wenn ich hinschaue
Ist es da ein Loch
Aus dessen Dunkel Paganini stöhnt.

* * *

Mε τρυφερά φτερά

 

Πετάει ο διάβολος με τρυφερά φτερά

Φοράει το χνουδωτό της νυχτερίδας

Πυκνώνει γύρω τον αέρα

Και τον περπατάει.

 

«Πάλι θα κάνει τα μικρά του θαύματα»

Πάω να σκεφτώ

Αλλά εκείνος σταματάει το χέρι μου

Ξαπλώνει επάνω στα χαρτιά και χύνει

Όλο τον μαύρο του εαυτό

Αδειάζει το μελάνι αίμα του

Με πλούσιες κηλίδες.

 

Όταν κοιτάξω

Είναι μια τρύπα σκοτεινή

Στο βάθος της βογκάει ο Παγκανίνι.



5.

Bezug nehmend auf das Ganze

Weiß ich nicht wo ich anfangen soll.
Die Blätter sind grün
Hektor wird mit Spiritus asper geschrieben
Auf dem Land kann ein Fisch nicht leben
Die Achäer kamen
Um zwei Tausend vor Christus herunter
Die Donau fließt durch Wien
Der Sternzeichen sind zwölf
Edison erfand den Phonographen
Die Dinge scheiden sich in Mobilen und Immobilen
Der Wal gebärt kleine Wale
Marx war ein Spross aus bürgerlichem Haus
Die Artischocke ist essbar
Das Leben ist kurz die Kunst ist lang
Ich weiß nicht, wo ich aufhören soll.

* * *

Εφ΄όλης της ύλης

 

Δεν ξέρω από πού ν΄αρχίσω.

Τα φύλλα είναι πράσινα

Ο Έκτορας δασύνεται

Στη στεριά δε ζει το ψάρι

Οι Αχαιοί κατέβηκαν

το δυο χιλιάδες προ Χριστού

Ο Δούναβης διασχίζει τη Βιέννη

Τα ζώδια είναι δώδεκα

Ο Έντισον εφεύρε τον φωνογράφο

Τα πράγματα διακρίνονται σε κινητά και ακίνητα

Η φάλαινα γεννάει φαλαινάκια

Ο Μαρξ υπήρξε γόνος αστικής οικογενείας

Η αγκινάρα τρώγεται

Ο βίος βραχύς η τέχνη μακρά

Δεν ξέρω που να σταματήσω.




6.

Der Jäger

Wolf und Schaf sind immer in der gleichen Falle
Und der Jäger schwer ist vom Gewehr
Verweilt auf der Lichtung
Von Schönheit erstickt
Die unerträgliche Last seiner Liebe
Die ihn zur Untat verführt.

„in Liebeslied ist das Verbrechen“
Leuchtet der Gedanke plötzlich ihm
„Und das vergossene Blut ist die Entsprechung
Ein kleines Geschenk der verlorenen Jungfräulichkeit.“

Auf der höheren Stufe der Zeit jetzt der Jäger
Zielt auf die Schönheit liebevoll
Seine Kleider leuchten auch seine Tränen
Halb ist er Schaf und halb ist er Wolf
Ganz aber ist er die rostige Falle.

* * *

Ο κυνηγός

 

Λύκος και πρόβατο στο ίδιο πάντα δόκανο

Κι ο κυνηγός βαρύς με το ντουφέκι του

Ξεχάστηκε στα ξέφωτα του δάσους

Τον πνίγει η ωραιότητα

Το ασήκωτο φορτίο της αγάπης

Που τρυφερά τον σπρώχνει προς το φόνο.

 

«Τραγούδι ερωτικό είναι το έγκλημα»

Μέσα του λάμπει αιφνίδια μια σκέψη

«Και το χυμένο αίμα η ανταπόκριση

Δωράκι απ΄τη χαμένη παρθενία».

 

Σε πιο ψηλό σκαλί του χρόνου τώρα ο κυνηγός

Την ωραιότητα μ΄αγάπη σημαδεύει

Λάμπουν τα ρούχα του τα δάκρυά του λάμπουνε

Μισός το πρόβατο κι άλλος μισός ο λύκος

Ολόκληρος το σκουριασμένο δόκανο.



7.

Genesis

Während ich weiterzog ins Licht hinein
Verblassten die Farben
Wurden dicker und wirbelten herum wie ein Diskus
Sie wurden
Zur Farbe die keine Farbe
mehr ist.

Tief in der Erde verzweigen sich die Wege
Bilden neue Kombinationen
Ich sagte „Finsternis“ und schau es wurde finster
Die Erde mit ihren Pflanzen mit ihren Tieren
Unsichtbar riesig und zart
Auch sie glichen mir.

* * *

Γένεση

 

Όσο προχώραγα στο φως

Τα χρώματα ωχραίνανε

Πύκνωναν στροβιλίζονταν σα δίσκος

Γίνονταν

Το χρώμα αυτό που χρώμα πια

Δεν ήταν.

 

Βαθιά στη νύχτα οι δρόμοι διακλαδίζονται

Ανοίγονται σε νέους συνδυασμούς

Είπα «σκοτάδι» και ιδού εγένετο

Η γη με τα φυτά της με τα ζώα της

Αόρατα πελώρια τρυφερά

Και να μου μοιάζουν.

Übersetzung: Jan Kuhlbrodt und Jorgos Kartakis

Druckansicht  Zur Druckansicht - Schwarzweiß-Ansicht    27.08.2014

 

 
    Antonis Fostieris
       Vorspann
  01   Sotirios Pastakas
    
hurensohn
χαμένο κορμί
  02   Katerina Aggelaki-Ruk
    
Vom Impuls der Inspiration
Η εμπειρία της έμπνευσης
  03   Dinos Christianopulos
    
Die Untote u.a.
Το χούφταλο
  04   Petros Golitsis
    
Horizont u.a.
ορίζοντα
  05   Jota Argyropulu
    
Umzug u.a.
Μετακόμιση
  06   Eleni Marinaki
    
Billiges Erz u.a.
Φτηνό Μετάλλευμα
  07   Spyros Arawanίs
    
Die Kerze u.a.
Το Κερί
  08   Maria Andreadelli
    
Der Blick u.a.
Το βλέμμα
  09   Pambos Kouzalis
    
Erinnerungen u.a.
Μνήμες
  10   Nikos-Alexis Aslanoglou
    
Nocturno u.a.
Nυκτερινό
  11   Glykeria Basdeki
    
Die Freunde und die Hunde
οι φίλοι και οι σκύλοι
  12   Wassilis Laliotis
    
Köpfe u.a.
Κεφάλια
  13   Jorgos Christodoulidis
    
Die Geigenkästen u.a.
Oι θήκες των βιολιών
  14   Sofia Giowanoglou
    
Flora Nocturna  u.a.
  15   Tassos Galatis
    
Meeresfriedhof u.a.
Θαλασσινό κοιμητήρι
  16   Jorgos Kalozois
    
Des Spiegels Blick u.a.
ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
  17   Jannis Varveris
    
Erotisches Testament u.a.
Ερωτική διαθήκη
  18   Alexandra Bakonika
    
Er befahl u.a.
Απαίτησε
  19   Katerina Gogou
    
25. Mai u.a.
25 ΜΑΪΟΥ
  20   Christos Laskaris
    
Du reist immer noch u.a.
Ταξιδεύεις ακόμα
  21   Leonidas Kakaroglou
    
DER PLATZ DER TOTEN u.a.
Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΕΘΑΜΕΝΩΝ
  22   Jenny Mastoraki
    
Verfall u.a.
Παρακμή
  23   Dimitrios Mouzakis
    
Trüffel unter dem Teppich
Τρούφα κάτω απ΄το χαλί
  24   Jorgos Seferis
    
Astyanax u.a.
Αστυάναξ
  25   Jorgos Chronàs
    
Endloser August
Πάντα είναι Αύγουστος
  26   Nikos Erinakis
    
Das Chaos in uns u.a.
Το χάος μέσα μας
  27   Tassos Livaditis
    
Novemberwind u.a.
Άνεμος του Νοεμβρίου
  28   Antonis Fostieris
    
Hinter unseren Augen
Πίσω απ΄τα μάτια μας
  29   Manolis Anagnostakis
    
Warten
Αναμονή
       Fortsetzung
    Monatlich weitere Autoren